myflex.gr

Macro counting: Η διατροφή των αθλητών CrossFit παγκοσμίως

Σε ένα από τα πιο δημοφιλή και αγαπημένα προγράμματα προπόνησης έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια το CrossFit. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περισσότερα από 11.000 γυμναστήρια παγκοσμίως που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτόν τον τρόπο άσκησης. Πρόκειται για μια μέθοδο προπόνησης που ο αθλητής εκτελεί  συντονισμένες κινήσεις πολλών αρθρώσεων σε υψηλή ένταση. Τα τελευταία χρόνια έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα, εξαιτίας των πολλαπλών ωφελειών που προσφέρει στην υγεία, της δυσκολίας εκτέλεσης των ασκήσεων αλλά και της κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Πέραν της ερασιτεχνικής ενασχόλησης με αυτό, υπάρχουν και αθλητές που ασχολούνται πιο συστηματικά. Για παράδειγμα στο CrossFit® Open του 2022 έλαβαν μέρος σχεδόν 300.000 αθλητές από όλον τον κόσμο.

Εκτός από την εφαρμογή ενός προγράμματος προπόνησης, το CrossFit® παρέχει διατροφικές συστάσεις σε όσους επιλέγουν αυτόν τον τρόπο εκγύμνασης. Προτείνει στους αθλητές να εντάσσουν στο διατροφικό τους πρόγραμμα κρέας και λαχανικά, ξηρούς καρπούς και σπόρους, μερικά φρούτα και λίγο άμυλο. Παράλληλα αποκλείει τη ζάχαρη. Αυτή η πρόταση δεν διαφέρει σημαντικά από τη δίαιτα Paleo, αν και οι ειδικοί προτείνουν και τη Zone Diet (40% υδατάνθρακες, 30% πρωτεΐνες και 30% λίπος) στους αθλητές που ξεκινούν, προκειμένου να μπορούν να αποδώσουν καλύτερα μειώνοντας παράλληλα το σωματικό λίπος τους. Καμία όμως δεν επιβάλλεται ούτε αποτελεί προϋπόθεση ενασχόλησης με το άθλημα.

Εκτός από την ενδεδειγμένη διατροφή, αρκετοί προπονητές του CrossFit συνιστούν στους αθλητές να παίρνουν συμπληρώματα, όπως πρωτεΐνες, βιταμίνες, κρεατίνη κ.ά., ώστε να έχουν καλύτερες επιδόσεις και να βελτιώσουν τη σύνθεση του σώματός τους, ενισχύοντας παράλληλα και την υγεία τους.

Παρότι ο παγκόσμιος αριθμός των αθλητών CrossFit είναι αξιοσημείωτος,  τα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν τη διατροφή που ακολουθούν και τα συμπληρώματα που χρησιμοποιούν είναι ελλιπή. Για να καλύψουν αυτό το κενό, Αμερικανοί ερευνητές επιχείρησαν να εξετάσουν τις πρακτικές που ακολουθούνται, προκειμένου αφενός να σχηματιστεί μια εικόνα της διατροφής και των συμπληρωμάτων που επιλέγουν τα μέλη της κοινότητας CrossFit, αλλά επιπλέον και για να συνδράμουν στη μελλοντική έρευνα σχετικά με το κατά πόσο και προς ποια κατεύθυνση επηρεάζουν την απόδοση.

Για τις ανάγκες της έρευνας αναπτύχθηκε ένα ηλεκτρονικό ερωτηματολόγιο που αφορούσε την πρακτική δημοφιλών διαιτών και τους λόγους εφαρμογής τους, τη χρήση συμπληρωμάτων και τους λόγους λήψης τους, τις πηγές πληροφόρησης σχετικά με τις δίαιτες και τα συμπληρώματα και διάφορες πεποιθήσεις που σχετίζονται με τη διατροφή.

Macro counting: Η διατροφή των αθλητών CrossFit παγκοσμίως

Στο ερωτηματολόγιο αυτό απάντησαν πλήρως 2.576 άτομα, εκ των οποίων το 51,9% ήταν γυναίκες και οι υπόλοιποι άνδρες.Η ηλικία τους ήταν 39,4 ± 11,1 έτη και ο δείκτης μάζας σώματος 26,1 ± 3,9 kg/m2. Το 27% αυτών ήταν προπονητές ή γυμναστές CrossFit και το 54% ανέφεραν ότι αγωνίζονται ή σκοπεύουν να αγωνιστούν στο CrossFit ή άλλους αγώνες γυμναστικής.  Οι περισσότεροι έκαναν CrossFit στις Ηνωμένες Πολιτείες (89,4%) – υπήρχε τουλάχιστον ένας συμμετέχων από κάθε μία από τις 50 πολιτείες και την Ουάσινγκτον. Το 10,6% των ερωτηθέντων έκαναν CrossFit εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, με τους περισσότερους να είναι από τον Καναδά (2,5%), το Ηνωμένο Βασίλειο (1,4%) και την Αυστραλία (1,0%).

Όσον αφορά στη διατροφή που ακολουθούσαν, το 60,1% των συμμετεχόντων  απάντησε ότι είχαν υιοθετήσει κάποια συγκεκριμένη δίαιτα. Ο υπολογισμός των μακροθρεπτικών συστατικών (Macro Counting) ήταν η δημοφιλέστερη, με αμέσως επόμενη τη Διαλειμματική Νηστεία. Η διαφορά ωστόσο του ποσοστού ήταν μεγαλύτερη του υποδιπλάσιου (18,6% vs 7.7%). Τις 2 δημοφιλέστερες δίαιτες ακολουθούσε η Paleo (6,1%).

Οι αθλητές ανέφεραν ότι ακολουθούσαν μια συγκεκριμένη διατροφή για να έχουν  καλύτερη γενική υγεία (45,6%), να μειώσουν το ποσοστό του σωματικού λίπους (29,2%) και να βελτιώσουν την απόδοσή τους (25,2%). Την επέλεξαν είτε από πληροφορίες που έλαβαν στο Διαδίκτυο (47,5%), είτε μετά από σύσταση του προπονητή/εκπαιδευτή τους (28,7%) είτε του διατροφολόγου τους (26,2%).

Η συντριπτική πλειονότητα των αθλητών που απάντησαν στο ερωτηματολόγιο (82,2%) δήλωσαν ότι λάμβαναν τουλάχιστον ένα συμπλήρωμα, με την πρωτεΐνη (51,2%), την κρεατίνη (22,9%) και τα συμπληρώματα διατροφής πριν από την προπόνηση (20,7%) να είναι τα πιο δημοφιλή.

Διευκρίνισαν ότι έπαιρναν συμπληρώματα για την ταχύτερη και καλύτερη αποκατάσταση (52,6%), για τη βελτίωση της γενικής υγείας (51,4%) και την αύξηση της μυϊκής μάζας/δύναμης (41,7%). Όπως συνέβη και με τη διατροφή, επέλεξαν να ενημερωθούν για τα συμπληρώματα κυρίως από το διαδίκτυο (53,1%). Τις συστάσεις του προπονητή ακολούθησε το 27,0% και έρευνες με αξιολογήσεις ομοτίμων (23,0%).

Η σύγκριση μεταξύ των δύο φύλων έδειξε ότι το ποσοστό των γυναικών που εφάρμοζαν μια συγκεκριμένη δίαιτα ήταν μεγαλύτερο συγκριτικά με εκείνο των ανδρών. Μικρότερο ήταν ωστόσο το ποσοστό χρήσης συμπληρωμάτων, αν και η διαφορά δεν ήταν σημαντική.

Όπως ήταν λογικό, όσο περισσότερο ασκούνταν τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες  είχαν να ακολουθήσουν συγκεκριμένη διατροφή και να λαμβάνουν συμπληρώματα. Οι συμμετέχοντες που ανέφεραν ότι αγωνίζονταν ή σχεδίαζαν να αγωνιστούν ήταν πιο αυστηροί με τη διατροφή τους και πιθανότερο να ενισχύουν τον οργανισμό τους με συμπληρώματα. Όσο δε περισσότερα χρόνια ακολουθούσαν αυτόν τον τρόπο άσκησης τόσο πιο θετικοί ήταν στη χρήση τους.

Από τη μελέτη αυτή διεξάγεται το συμπέρασμα ότι οι αθλητές του CrossFit χρειάζονται ειδική διατροφή που να χαρίζει υγεία και καλή φυσική κατάσταση. Μόνο με την προσεγμένη ποιοτικά και ποσοτικά διατροφή μπορεί να καρποφορήσει η προσπάθεια.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η διατροφή πρέπει είναι εξατομικευμένη, βάσει των στόχων και της φυσικής κατάστασης. Και βέβαια αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί ακολουθώντας γενικές διατροφικές προτάσεις από το διαδίκτυο. Χρειάζεται η συνδρομή ενός έμπειρου διατροφολόγου, ο οποίος διαμορφώνει αποκλειστικά προγράμματα που θα δίνουν την ενέργεια που χρειάζεται για να ανταπεξέλθει ο αθλητής καλύτερα στις προπονήσεις και στους αγώνες του, και να επισπεύδει την αποκατάστασή του μετά από το απαιτητικό πρόγραμμα των ασκήσεων.

Το ίδιο ισχύει και για τα συμπληρώματα, αφού μόνο οι σωστές ποσότητες ενισχύουν τον οργανισμό χωρίς να προκαλούν προβλήματα.

 

Ποια τρόφιμα μειώνουν και ποια αυξάνουν το στρες;

Το στρες αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ζωής για την πλειονότητα των ενηλίκων, αλλά και σημαντικό μέρος των ανηλίκων. Ένας στρεσογόνος παράγοντας μπορεί να ποικίλλει σε ένταση και κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική ικανότητα ανταπόκρισης σε αυτόν, προκειμένου να τον καταπολεμήσει.

Οι επιπτώσεις του στρες στην υγεία είναι σοβαρές και μπορεί να επιφέρουν μεταβολές και βλάβες σχεδόν σε κάθε όργανο του σώματος, με κυριότερες εκείνες που προκαλούνται στο καρδιαγγειακό. Όταν ο οργανισμός βιώνει οξύ ή χρόνιο στρες δημιουργείται φλεγμονή στο αγγειακό σύστημα, ιδίως των στεφανιαίων αρτηριών, με κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου. Ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο ανταποκρίνεται στο στρες μπορεί να επηρεάσει αρνητικά και τα επίπεδα χοληστερόλης, άλλον έναν παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά προβλήματα.

Έχει επιπτώσεις επίσης στο αναπνευστικό σύστημα, ιδίως στους ανθρώπους που πάσχουν από άσθμα ή κάποια Χρόνια Αποφρακτική Νόσο, αλλά και στο μυοσκελετικό σύστημα, καθώς το παρατεταμένο σφίξιμο των μυών γίνεται αιτία πονοκεφάλων και ημικρανιών, πόνων στον αυχένα και στους ώμους.

Επηρεάζει και την έκκριση των ορμονών του στρες επινεφρίνη και κορτιζόλη.  Η κορτιζόλη ρυθμίζει τους κύκλους του ύπνου, προκαλεί αύξηση του σακχάρου, εμπλέκεται στη μείωση της φλεγμονής, στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και στη διαχείριση του τρόπου με τον οποίο το σώμα χρησιμοποιεί τους υδατάνθρακες, τα λίπη και τις πρωτεΐνες.

Από τους επιστήμονες θεωρείται ότι έχει ρόλο-κλειδί, καθώς σε μικρές ποσότητες και για περιορισμένο χρονικό διάστημα δρα προστατευτικά και δίνει στο σώμα την ενέργεια που χρειάζεται για να ανταποκριθεί σε ένα στρεσογόνο παράγοντα, αλλά η υπερβολική κορτιζόλη για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα είναι ιδιαίτερα επιβλαβής.

Οι βιολογικές συνέπειες δεν είναι βέβαια οι μοναδικές που προκαλεί το άγχος. Μπορεί να επηρεάσει την υγεία και μέσω αλλαγών στις συμπεριφορές, όπως για παράδειγμα η επιλογή των τροφίμων. Σύμφωνα με στοιχεία, οι γυναίκες και οι άνθρωποι που τρώνε για συναισθηματικούς λόγους (άγχος, απογοήτευση, θλίψη, κ.λπ) αλλάζουν τις διατροφικές τους συνήθειες και επιλέγουν τροφές με περισσότερα λιπαρά και ζάχαρη, συγκριτικά με εκείνα που προτιμούν σε περιόδους ηρεμίας, και αντικαθιστούν τα γεύματα με σνακ.

Όμως, οι ανθυγιεινές επιλογές επιτείνουν το στρες και δεν το κατευνάζουν, με αποτέλεσμα την εμφάνιση περαιτέρω προβλημάτων υγείας στο άμεσο ή απώτερο μέλλον.

Τι απαγορεύεται

Η καφεΐνη, το αλκοόλ,τα τεχνητά γλυκαντικά αλλά και οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, θα πρέπει να αποκλείονται από τη διατροφή κατά τις περιόδους στρες.

Γιατί;

Η καφεΐνη υπερδιεγείρει περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται την απειλή και  “κλείνει”, επίσης, μια περιοχή του εγκεφάλου που συνήθως βοηθά στη ρύθμιση του άγχους. Πόση καφεΐνη είναι ασφαλής πριν γίνει προβληματική; Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι η κατανάλωση 100 mg καφεΐνης ημερησίως έχει μικρή ή καθόλου επίδραση στο άγχος.

Το αλκοόλ διαταράσσει τη λεπτή ισορροπία των χημικών ουσιών και των διεργασιών στον εγκέφαλο, επηρεάζοντας τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις. Μπορεί επίσης να επηρεάσει τον ύπνο, καθιστώντας δυσκολότερη την αντιμετώπιση του στρες. Μετά από την κατανάλωση αλκοόλ, περιορίζεται το σημαντικό, αναζωογονητικό στάδιο του ύπνου Rapid Eye Movement (REM), με συνέπεια τόσο την έντονη αίσθηση κούρασης την επόμενη μέρα όσο και τη αδυναμία αντιμετώπισης του στρες.

Τα τεχνητά γλυκαντικά αυξάνουν τα «κακά» βακτήρια του εντέρου και επομένως να επηρεάσουν αρνητικά τη διάθεση και το άγχος.

Ποια τρόφιμα μειώνουν και ποια αυξάνουν το στρες;

Τι επιτρέπεται

Η σωστή διατροφή μπορεί να προετοιμάζει τον οργανισμό για να αντιμετωπίζει το στρες,, να μειώσει τις επιπτώσεις που έχει στο σώμα, καθώς και να αποκαταστήσει αποτελεσματικά τις όποιες βλάβες έχουν προκληθεί. Μπορεί να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με το στρες και να παρατείνει τελικά τη ζωή.

Μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, πλούσια σε φρέσκα φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς και δημητριακά ολικής αλέσεως κατευνάζει την πείνα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι τα επεξεργασμένα σνακ με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και ζάχαρη. Με την υιοθέτηση αυτής της διατροφής είναι πιο πιθανό να ληφθούν μεγαλύτερες ποσότητες βιταμινών Α, Β6 και C, καθώς και των βιταμινών Β νιασίνη, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη και φυλλικού οξέως. Παρέχει επίσης μεγαλύτερη πρόσληψη μαγνησίου, σιδήρου, σεληνίου, ψευδαργύρου, φωσφόρου και ασβεστίου, θρεπτικά συστατικά που παρέχουν σημαντική προστασία από το στρες.

Φυτικές ίνες

Οι φυτικές ίνες μειώνουν τη φλεγμονή στον οργανισμό, συμπεριλαμβανομένου εκείνη στον εγκέφαλο, που σε ασθενείς με άγχος είναι αυξημένη. Η βιβλιογραφία δείχνει ότι μια διατροφή πλούσια σε αυτές μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο κατάθλιψης, άγχους και στρες.

Βρίσκονται σε άφθονες ποσότητες στα λαχανικά, τα φρούτα, τα όσπρια, τους ξηρούς καρπούς, τους σπόρους και στα δημητριακά ολικής αλέσεως.

Ωμέγα-3 Λιπαρά Οξέα

Η επίδραση των ωμέγα-3 (n-3) πολυακόρεστων λιπαρών οξέων (PUFAs) στο άγχος και τη φλεγμονή έχει εξεταστεί σε έναν σημαντικό αριθμό μελετών. Σε μία εξ αυτών έχει βρεθεί ότι μπορεί να μειώσει το άγχος κατά 20% και τα επίπεδα ιντερλευκίνης-6 (ένας ισχυρός δείκτης φλεγμονής) κατά 14%. Η μείωση του άγχους που χαρίζουν τα ωμέγα-3 πιστεύεται ότι συμβαίνει μέσω αντιφλεγμονωδών και νευροχημικών μηχανισμών που επηρεάζουν τον εγκέφαλο.

Βρίσκονται  στα λιπαρά ψάρια, στις γαρίδες, στο χταπόδι, στα φύκια, τον λιναρόσπορο, καρύδια, φυστίκια Αιγίνης και σουσάμι

Τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση

Το απλό, παραδοσιακό γιαούρτι είναι μια εξαιρετική πηγή ζωντανών βακτηρίων που μπορούν να ενισχύσουν την υγιή λειτουργία του εντέρου και να μειώσουν το άγχος. Το ίδιο και το κεφίρ, αλλά και το ξινολάχανο ή το τουρσί και το μηλόξιδο.

Σύνθετοι υδατάνθρακες

Οι υδατάνθρακες βοηθούν στην έκκριση περισσότερης σεροτονίνης, μιας χημικής ουσίας που προκαλεί ευεξία. Ωστόσο πρέπει να προτιμώνται οι σύνθετοι υδατάνθρακες, οι οποίοι χωνεύονται πιο αργά και έχουν χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη.

Τροφές  με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Β

Η βιταμίνη Β και ιδιαίτερα η βιταμίνη Β12, μπορεί να βοηθήσει στο μεταβολισμό της κορτιζόλης. Βρίσκεται στο μοσχαρίσιο κρέας, στο κοτόπουλο, τα αυγά, το γάλα, τα μύδια, τη διατροφική μαγιά, τον τόνο και τον σολομό και σε ορισμένα εμπλουτισμένα προϊόντα.

Τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο

Το μαγνήσιο είναι ιδανικό για τη μείωση της φλεγμονής και τον μεταβολισμό της κορτιζόλης. Οι μεγαλύτερες ποσότητες βρίσκονται στους κολοκυθόσπορους, τους σπόρους chia, τα αμύγδαλα, το σπανάκι, τα κάσιους, τα φιστίκια, τα δημητριακά και το γάλα σόγιας.

Το φαγητό δεν είναι μέσο αποφόρτισης

Η σωστή διατροφή θα πρέπει να συνοδεύεται και από άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής για να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.  Η ένταξη της άσκησης στο καθημερινό πρόγραμμα και ο επαρκής ύπνος σε καθημερινή βάση μπορεί να καταστείλει την επιθυμία για φαγητό και να αποτρέψει την πρόσληψη θερμίδων για συναισθηματικούς λόγους .

Για περισσότερα διατροφικά άρθρα επισκεφτείτε το myflex.gr

Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας: Όχι στις νυχτερινές επιδρομές

Δεύτερες σκέψεις θα πρέπει να κάνουν όσοι συνηθίζουν να ξυπνούν τη νύχτα για να φάνε αλμυρά σνακ, γλυκά, παγωτά, ακόμα και κανονικό γεύμα. Η συνήθεια αυτή που ονομάζεται Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας, εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία, αφού μπορεί να φέρει αύξηση του σωματικού βάρους, ειδικά στους ήδη υπέρβαρους και παχύσαρκους ανθρώπους.

Το εν λόγω σύνδρομο είναι γνωστό από το 1955, οπόταν περιγράφηκε από τους Stunkard και τους συνεργάτες του, σε παχύσαρκους ασθενείς που νοσηλεύονταν σε εξειδικευμένη κλινική για νυχτερινή υπερφαγία, αϋπνία και πρωινή ανορεξία. Σήμερα υπολογίζεται ότι από αυτό πάσχει το 1,5% του γενικού πληθυσμού. Μεγαλύτερο είναι το ποσοστό στους υπέρβαρους, αφού κυμαίνεται μεταξύ 6-14% και ακόμη πιο αυξημένο μεταξύ των παχύσαρκων αγγίζοντας έως και το 42%! Απαντάται δε συχνά και στα άτομα με ψυχιατρικά προβλήματα (12%), με Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών (17%), με υπνική άπνοια (8,6%), σε ηλικιωμένους (3,8%) και διαβητικούς (2,8%).

Ουσιαστικά πρόκειται για μια διατροφική διαταραχή που συνυπάρχει με συχνές διακοπές του ύπνου. Οι ασθενείς ξυπνούν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας και νιώθουν ότι για να τους πάρει ξανά ο ύπνος πρέπει οπωσδήποτε να φάνε. Νιώθουν ανήμποροι να αντισταθούν και έτσι λαμβάνουν σχεδόν το 25% των συνολικών θερμίδων του 24ώρου, την νύχτα. Δεν τρώνε ένα μεγάλο γεύμα αλλά πολλά μικρότερα, όσα και οι φορές που ξυπνούν και κατευθύνονται στην κουζίνα. Και δυστυχώς δεν επιλέγουν ολιγοθερμιδικές τροφές, αλλά ό,τι πιο ανθυγιεινό, δηλαδή φαγητά ή σνακ με πολύ λίπος, ζάχαρη και υδατάνθρακες.

Αντίθετα, το πρωί δεν έχουν διάθεση να φάνε. Η επιθυμία τους ξεκινά το απόγευμα και οι “επιδρομές” στα ντουλάπια και το ψυγείο κρατούν μέχρι το ξημέρωμα.

Εκτός από τον κίνδυνο αύξησης του βάρους, όσοι πάσχουν από το σύνδρομο εμφανίζουν συχνά άγχος, μελαγχολία ακόμα και κατάθλιψη εξαιτίας της αδυναμίας τους να διακόψουν τη νυχτερινή υπερφαγία.

Παρότι η σχέση μεταξύ του συνδρόμου και της παχυσαρκίας δεν είναι πλήρως κατανοητή, οι ειδικοί πιστεύουν ότι μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισής του έχουν οι άνθρωποι με διαταραχές του κιρκάδιου ρυθμού, δηλαδή του φυσικού ρολογιού του σώματος. Σε αυτούς, οι ορμόνες που θα απελευθερώνονταν για να προειδοποιήσουν το σώμα ότι πεινάει, ότι χόρτασε, ότι νυστάζει σε ώρες που λειτουργούν φυσιολογικά οι άνθρωποι (εγρήγορση το πρωί και ύπνος το βράδυ), απελευθερώνονται το βράδυ – όπως συμβαίνει στους ανθρώπους που δουλεύουν νύχτα και κοιμούνται το πρωί.

Κανονικά, η περίοδος του νυχτερινού ύπνου χαρακτηρίζεται από παρατεταμένη νηστεία, όπου το ενεργειακό ισοζύγιο διατηρείται μέσω ορμονικών μεταβολών. Σε όσους πάσχουν όμως από το σύνδρομο, τα επίπεδα της λεπτίνης (ορμόνη συμβάλει στη ρύθμιση της ενεργειακής ισορροπίας του οργανισμού αναστέλλοντας την πείνα) τείνουν να είναι μειωμένα τη νύχτα, γεγονός που μπορεί να είναι ο λόγος που κρύβεται πίσω από την υπερφαγία κατά τη διάρκειά της. Παράλληλα έχουν μειωμένα επίπεδα γκρελίνης (ορμόνη της πείνας που εμπλέκεται όμως και σε καταστάσεις νευρώσεων, ψυχώσεων και κατάθλιψης), πιθανώς λόγω της ίδιας της νυχτερινής πρόσληψης τροφής. Επίσης, τα χαμηλά επίπεδα μελατονίνης (ορμόνη που ρυθμίζει τον κύκλο του ύπνου και βελτιώνει τη διάθεση) ενδεχομένως να παίζουν ρόλο στην αναστάτωση του οργανισμού και την απορρύθμιση των βιολογικών ρυθμών του.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ενδεχομένως να εμπλέκονται και κληρονομικοί λόγοι στην εμφάνισή του, καθώς το σύνδρομο είναι συχνό μεταξύ μελών της ίδιας οικογένειας. Στατιστικά πάντως το Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας είναι συχνότερο σε άτομα στα οποία συνυπάρχουν και άλλες διατροφικές διαταραχές και σε άτομα με διαταραχές της διάθεσης. Σε αυτό μπορεί να οδηγήσει και η ανεπαρκής πρόσληψη θερμίδων κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας

Πρόσφατα, μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν 2.317 άτομα έδειξε θετική συσχέτιση μεταξύ της έντασης των συμπτωμάτων της νυχτερινής υπερφαγίας και του Δείκτη Μάζας Σώματος στην ηλικιακή ομάδα από 30 έως 60 ετών, αλλά όχι στα νεότερα άτομα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο στη σχέση. Η δε αύξηση του σωματικού βάρους είναι φαινόμενο που δεν παρατηρείται παρά μόνο μετά από παρατεταμένες περιόδους νυχτερινών επιδρομών.

Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι ο λόγος για την αύξηση του βάρους είναι ότι οι προσλαμβανόμενες τη νύχτα θερμίδες δεν δαπανώνται.

Ουσιαστικά, όμως, η τάση θα μπορούσε να είναι αντίστροφη. Δηλαδή το σύνδρομο να εμφανίζεται σε άτομα που υπερκαταναλώνουν τροφή και την ημέρα. Είτε οδηγεί είτε προϋπάρχει, το αποτέλεσμα είναι η ενοχή λόγω της αύξησης του σωματικού βάρους, η οποία οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο ενοχής-υπερφαγίας-ενοχής…

Για την αντιμετώπιση του Συνδρόμου Νυχτερινής Υπερφαγίας προτείνονται διάφορες θεραπείες, μεταξύ  αυτών η φωτοθεραπεία, η γνωστική συμπεροφική θεραπεία, η χορήγηση αντικαταθλιπτικών, η εκμάθηση μεθόδων χαλάρωσης και η λήψη συμπληρωμάτων μελατονίνης.

Ο έλεγχος των συνεπειών του όμως δεν είναι εφικτός εάν οι παραπάνω θεραπείες δεν συνοδεύονται από την υιοθέτηση ενός προγράμματος διαχείρισης βάρους. Ακόμα και στους ήδη έχοντες κάμποσα παραπανίσια κιλά, που η αυξημένη όρεξή τους τούς οδηγεί στην κουζίνα τις νυχτερινές ώρες, ένα σωστά καταρτισμένο διαιτολόγιο μπορεί να τους βοηθήσει να αδυνατίσουν και να σπάσουν τον αέναο κύκλο φαγητού-πάχυνσης-επιδρομών-ενοχής- ξανά φαγητού κλπ…

Η αδιαφορία, ή η έλλειψη γνώσεων για την αντιμετώπιση του μπορεί να γίνει αιτία εμφάνισης προβλημάτων υγείας που συνήθως συνοδεύουν την παχυσαρκία, όπως  σακχαρώδης διαβήτης, μεταβολικό σύνδρομο και υπέρταση, αλλά και έλλειψη συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια της ημέρας και υπνηλία.

Είναι λογικό, λοιπόν, τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό του συνδρόμου να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για να μειώσουν την πιθανότητα εμφάνισής του. Δηλαδή να μην έχουν στο σπίτι τροφές πλούσιες σε λιπαρά, ζάχαρη και υδατάνθρακες, να μην πίνουν καφέ ή τσάι το βράδυ αλλά ροφήματα που ηρεμούν και χαλαρώνουν ώστε να κοιμούνται καλύτερα, να επιλέγουν τροφές που καταπολεμούν το άγχος, και να ασκούνται τακτικά αφού η άσκηση αφενός συμβάλει στη διατήρηση του σωματικού βάρους αλλά και στο αδυνάτισμα, και αφετέρου βοηθά στην καλύτερη ποιότητα ύπνου.

Η αποτελεσματικότερη πάντως πρόληψη και κυρίως διαχείριση προϋποθέτει την πλαισίωση του ασθενή από διεπιστημονική ομάδα επιστημόνων όπως αυτή του MyFlex του Δημήτρη Οικονομάκη.

Μέση ηλικία: Πώς να μη βάλετε κιλά

Με το πέρασμα των ετών στο σώμα μας συμβαίνουν σημαντικές αλλαγές. Άνδρες και γυναίκες βλέπουν το άλλοτε σφριγηλό και λεπτό κορμί τους να αλλάζει, να στρογγυλεύει, τα κιλά τους να αυξάνονται και οι μύες να χάνουν την ευρωστία τους. Η μεταμόρφωση αυτή δεν είναι ακίνδυνη, αφού αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης παχυσαρκίας και άλλων παθήσεων που τη συνοδεύουν. Τέτοιες είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η δυσλιπιδαιμία, η καρδιοπάθεια, το εγκεφαλικό επεισόδιο και 13 μορφές καρκίνου, νόσοι που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής, ακόμα και την επιβίωση. Οι γυναίκες τείνουν να παίρνουν περισσότερο βάρος από τους άνδρες, κυρίως κατά τις δεκαετίες από τα 40 έως τα 60, οπότε βάζουν από 0,61-0,87 kg/έτος, όπως δείχνει η επιστημονική έρευνα.

Αν και το φαινόμενο της αύξησης του βάρους μετά από τη μέση ηλικία ήταν υπαρκτό και παλαιότερα, σήμερα τα μεγέθη διαφέρουν πολύ συγκριτικά με το παρελθόν. Πλέον το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία επηρεάζουν το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού και δυστυχώς τα ποσοστά διαρκώς αυξάνονται. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υπέρβαροι και παχύσαρκοι είναι το 60% των ενηλίκων στην Ευρώπη, με το μεγαλύτερο ποσοστό να βρίσκεται στις μεσογειακές και ανατολικοευρωπαϊκές χώρες.

Μεγαλύτερες πιθανότητες να αποκτήσουν περιττό βάρος έχουν όσοι ακολουθούν μια διατροφή που χαρακτηρίζεται από υψηλής ενεργειακής πυκνότητας τρόφιμα και ποτά, αντίθετα με εκείνους που αντιστέκονται και επιλέγουν να τρώνε περισσότερα βασικές τροφές (π.χ. φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως ή διαιτητικές ίνες). Τα στοιχεία αναφέρουν επίσης ότι η μέτρια έως έντονη άσκηση για περισσότερα από 150 λεπτά/εβδομάδα επιβραδύνει την αύξηση του σωματικού βάρους ή την αποτρέπει.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Ποιοι είναι οι λόγοι (και ενδεχομένως να μην είναι η επιβράδυνση του μεταβολισμού, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science) που επηρεάζουν τις συνήθειες και οδηγούν σε παχυσαρκία; Η έρευνα δείχνει ότι οι συμπεριφορές των ανθρώπων εξαρτώνται από τις επιδράσεις του συνόλου των εμπειριών, τις αντιδράσεις σε ενδείξεις για την επίτευξη στόχων και από το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον τους.

Για τις γυναίκες μέσης ηλικίας, που έχουν μεγαλύτερα ποσοστά παχυσαρκίας από τους συνομηλίκους τους, η δυσκολία ελέγχου της ποιότητας και ποσότητας του φαγητού που καταναλώνουν έγκειται τόσο στα διαθέσιμα τρόφιμα όσο και στο κοινωνικό περιβάλλον. Ακόμα και αν υιοθετούν υγιεινές διατροφικές συνήθειες, το οικιακό περιβάλλον έχει αναγνωριστεί ως η πλέον κρίσιμη επιρροή για τη διατήρησή τους, ιδίως εκείνων των γυναικών που είναι επιφορτισμένες με την παρασκευή φαγητού για τη σίτιση της οικογένειας.

Μέση ηλικία: Πώς να μη βάλετε κιλά

Δεδομένου του ότι η θεραπεία της παχυσαρκίας μέσω παρεμβάσεων απώλειας βάρους είναι απαιτητική και δύσκολη (καθώς μόνο το 20% των ασθενών διατηρεί το νεοαποκτηθέν βάρος μετά από επιτυχημένα προγράμματα αδυνατίσματος), είναι συνετή η εξ αρχής αποφυγή της αύξησής του για την ανάσχεση του αυξανόμενου επιπολασμού της παχυσαρκίας. Η πρόληψή της προστατεύει από τις αρνητικές συνέπειες για την υγεία και τις δαπάνες για τη θεραπεία τόσο της ίδιας της νόσου όσο και των παθήσεων που συνήθως προκύπτουν εξαιτίας της.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε online στο Annals of Internal Medicine, η κατευθυντήρια οδηγία που εκδόθηκε από την Πρωτοβουλία Προληπτικών Υπηρεσιών για τις Γυναίκες (WPSI) του Αμερικανικού Κολλεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (ACOG), με στόχο τον περιορισμό της αύξησης του βάρους και την πρόληψη της παχυσαρκίας και των κινδύνων για την υγεία που συνδέονται με αυτήν. Η συγκεκριμένη οδηγία υποστηρίζει την τακτική παροχή συμβουλών για τον τρόπο ζωής σε γυναίκες ηλικίας 40-60 ετών με φυσιολογικό ή υπέρβαρο Δείκτη Μάζας Σώματος 18,5-29,9 kg/m2 και συγκεκριμένα σχετικά με τη διατροφή που πρέπει να ακολουθείται και τη σωματική δραστηριότητα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, στη μέση ηλικία και κατά τη μετάβαση στην εμμηνόπαυση συμβαίνουν αλλαγές που ακόμα κι αν δεν οδηγήσουν σε παχυσαρκία, αυξάνουν το κοιλιακό λίπος, μειώνουν την άλιπη μυϊκή  μάζα  και αυξάνουν την ανοχή στη γλυκόζη. Γι’ αυτό όσοι είναι σε αυτή την κρίσιμη ηλικία θα πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση και να ακολουθούν μια διατροφή που θα τους προσφέρει όλα τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού, χωρίς να αυξάνουν το βάρος τους. Να τη συνδυάζουν δε με προγράμματα άσκησης για τη διατήρηση της άλιπης μυϊκής μάζας και την ενίσχυση του μεταβολικού ρυθμού.

Η παροχή συμβουλών από έμπειρους διατροφολόγους και ειδικούς στην κατάρτιση προγραμμάτων εκγύμνασης γυναικών, όπως φυσικά και ανδρών, αυτής της ηλικίας, αλλά και νεοτέρων, ευνοεί την υιοθέτηση συνηθειών που θα επηρεάσουν τη μελλοντική τους υγεία – θα μειώσει τις ασθένειες και θα τους χαρίσει το δώρο της ενεργού ζωής και της καλύτερης εμφάνισης για πολλά χρόνια.

Αυτό που θα πρέπει να έχουμε τελικά υπόψη μας είναι ότι στη γήρανση και τη γενετική δεν μπορούμε να παρέμβουμε, τις συμπεριφορές μας όμως μπορούμε να τις τροποποιήσουμε!

Για περισσότερα άρθρα και συμβουλές επισκεφτείτε το myflex.gr

Κωπηλασία: Διατροφικά Tips για Καλύτερες Επιδόσεις

Η κωπηλασία είναι ένα άθλημα ιδιαίτερα υψηλής έντασης που απαιτεί υψηλό επίπεδο αερόβιας και αναερόβιας ικανότητας. Ο ανταγωνισμός σε επίπεδο πρωταθλητισμού είναι ιδιαίτερα έντονος και οι αθλητές καλούνται σε σύντομο χρονικό διάστημα να αποδώσουν το μάξιμουμ των ικανοτήτων τους. Για παράδειγμα μια μεταβολή της τάξης του 1% στη μέση ταχύτητα θα μπορούσε να ανεβάσει τον αθλητή σε ένα σκαλί του βάθρου.

Εάν η προσπάθεια που καταβάλλουν για να καταφέρουν αυτή τη μεταβολή θα αποδώσει εξαρτάται αφενός από τη φυσική κατάστασή τους και αφετέρου από το τι τρώνε. Η διατροφική προσέγγιση και η πιστή εφαρμογή ενός εξατομικευμένου προγράμματος δίνει τεράστια ώθηση στους αθλητές να ανεβάσουν ψηλά τον πήχη της απόδοσης, να προπονούνται εντατικά και να επαναφέρουν τον οργανισμό τους μετά από έναν απαιτητικό αγώνα ή μετά από τη σκληρή προετοιμασία τους.

Παρότι γνωρίζουν τη συμβολή των τροφών στην απόδοσή τους, δεν έχουν επαρκείς γνώσεις σχετικά με την πρόσληψη το είδος και τις ποσότητες των θρεπτικών συστατικών που θα τους βοηθήσουν να την εκτοξεύσουν. Και οι προπονητές τους συχνά στερούνται τέτοιων γνώσεων, κάτι που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πρέπει να αλλάξει, όχι μόνο για να κατακτούν στόχους και μετάλλια αλλά και για να παραμένουν υγιείς.

Οι κωπηλάτες χρησιμοποιούν διάφορες μυϊκές ομάδες (πόδια 65%, πλάτη περίπου 25% και χέρια περίπου 10%). Περίπου το 77% της συνολικής παροχής ενέργειας παρέχεται από το αερόβιο ενεργειακό σύστημα (μυϊκό γλυκογόνο), ενώ το 33% από το αναερόβιο (φωσφορικά άλατα, ΑΤΡ και φωσφοκρεατίνη). Προκειμένου να βελτιώσουν τα ρεκόρ τους και να κερδίσουν μετάλλια, απαιτούνται ιδιαίτερα ανεπτυγμένα αερόβια και αναερόβια συστήματα, τα οποία ενισχύονται με τη σκληρή προπόνηση.

Χωρίς όμως την επαρκή και στοχευμένη διατροφή η συστηματική και μεθοδική προετοιμασία για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της τεχνικής, προκειμένου να αποδώσουν τα μέγιστα στους αγώνες, δεν αρκεί. Απαιτείται ένα εξατομικευμένο και ευέλικτο πλάνο διατροφής για την εκπλήρωση των καθημερινών, εβδομαδιαίων και κυκλικών διατροφικών απαιτήσεών τους.

Η διατροφή που θα πρέπει να ακολουθούν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την προπόνηση ή τον αγώνα για την ενίσχυση και τη διατήρηση της απόδοσης, είναι ακόμα υπό εξερεύνηση αλλά διαρκώς εξελίσσεται.

Κωπηλασία

Παρόλα αυτά η μέχρι σήμερα έρευνα έχει καταδείξει ότι η ενέργεια που χρειάζονται παρέχεται από τα αποθηκευμένα στους μυς γλυκογόνα, τα οποία προέρχονται από τους υδατάνθρακες. Δεδομένου ότι οι αθλητές κωπηλασίας προπονούνται από 1-3 φορές την ημέρα και 5-6 φορές την εβδομάδα και η ένταση της προπόνησης είναι υψηλή, πρέπει να καταναλώνονται επαρκείς ποσότητες πριν από την προπόνηση. Η επακριβής ποσότητα εξαρτάται από την ένταση, τη διάρκεια και το είδος της προπόνησης που πραγματοποιείται.

Η άποψη ότι η πρόσληψη υδατανθράκων 30-60 λεπτά πριν από την προπόνηση προκαλούσε rebound ή αντιδραστική υπογλυκαιμία κατά τη διάρκεια της, έχει αμφισβητηθεί από μια μελέτη, η οποία έδειξε ότι η πρόσληψη υδατανθράκων πριν από την προπόνηση δεν έχει αρνητική επίδραση στην απόδοση.

Κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα πρέπει να λαμβάνονται συμπληρώματα υδατανθράκων για τη διατήρηση της απόδοσης, που να είναι εύκολα αφομοιώσιμα και απορροφήσιμα. Ωστόσο, δεν επιτρέπονται όλοι οι τύποι υδατανθράκων. Ορισμένες φορές, οι αθλητές μπορούν να χρησιμοποιούν mouth rinse κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

Η αποκατάσταση είναι επίσης πολύ σημαντική, λόγω της μείωσης του γλυκογόνου και της αφυδάτωσης που αντιμετωπίζουν οι κωπηλάτες μετά από τις προπονήσεις ή από αγώνες. Τότε αυξάνονται και διάφοροι φλεγμονώδεις δείκτες, οι οποίοι προωθούν τη διάσπαση των μυϊκών πρωτεϊνών και προκαλούν μυϊκή βλάβη και πόνο. Εάν η φλεγμονή επιμένει, μπορεί να προκύψουν αρνητικές επιπτώσεις στις ανοσολογικές, μεταβολικές και ψυχολογικές λειτουργίες. Η παραμέληση της αποκατάστασης μπορεί να χειροτερέψει την κατάσταση του σώματος και να αυξήσει τον κίνδυνο τραυματισμού ή συνδρόμου ανεξήγητης υποαπόδοσης (UUPS) από υπερβολική χρήση. Για τη διατροφή αποκατάστασης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ο ανεφοδιασμός (υδατάνθρακες), η επανυδάτωση (υγρά) και η αποκατάσταση (πρωτεΐνες).

Προκειμένου να διατηρήσουν την προπόνηση υψηλής έντασης, να βελτιώσουν τα ρεκόρ τους και να κερδίσουν αγώνες, πολλοί αθλητές λαμβάνουν διάφορα συμπληρώματα. Για αποτελεσματική και ασφαλή ενίσχυση της απόδοσης, μπορούν να παίρνουν συμπληρώματα, όπως β-αλανίνη, καφεΐνη, β-υδροξυ-β-μεθυλοβουτυρικό οξύ (HMB), αλλά και χυμό παντζαριού.

Μελέτες διαπίστωσαν ότι ο χυμός αυτός, που είναι πλούσιος σε νιτρικά, βελτιώνει τον χρόνο σε νεαρούς, καλά προπονημένους αθλητές. Έχει εισαχθεί δε ως συμπλήρωμα, με ισχυρά επιστημονικά στοιχεία στη δήλωση συναίνεσης της ΔΟΕ και στη Διεθνή Εταιρεία Αθλητικής Διατροφής (ISSN).

Εν κατακλείδι, χρειάζονται εξατομικευμένα διατροφικά προγράμματα που να λαμβάνουν υπόψη, την υγεία, τους στόχους και το περιβάλλον, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η απόδοση των εν λόγω αθλητών.

Για περισσότερα άρθρα και διατροφικές συμβουλές επισκεφτείτε το myflex.gr

Σακχαρώδης Διαβήτης: Πώς να Έχει Επιτυχία η Δίαιτα

Ισχυρό δείκτη της επιτυχίας απώλειας βάρους των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 αποτελεί η ανταπόκριση στο διατροφικό πρόγραμμα μέχρι την τρίτη επίσκεψη στον διαιτολόγο. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μια νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) που διεξήχθη στη Στοκχόλμη της Σουηδίας από 19 έως 23 Σεπτεμβρίου 2022. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν οι ειδικοί να εντοπίζουν έγκαιρα τους ασθενείς που είναι λιγότερο πιθανό να πετύχουν τον στόχο τους προκειμένου να προσθέσουν δράσεις ή να προσαρμόσουν τις υπάρχουσες, που θα τους βοηθήσουν να χάσουν τα παραπανίσια κιλά τους ή να τροποποιήσουν κάποιες συνήθειες που εμποδίζουν την απώλειά τους.

Οι ερευνητές Lulwa Al-Abdullah, του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, Jennifer Logue καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Lancaster και οι συνεργάτες τους, εξέτασαν τα στοιχεία 1.658 ανθρώπων, που είχαν διαγνωστεί με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 σε διάστημα 5,3 ετών.  Το 40% ήταν άνδρες και το 60% γυναίκες. Ο μέσος όρος του Δείκτη Μάζας Σώματός τους ήταν 40,2 kg/m2 και η μέση ηλικία τα  57,8 έτη.

Το 20% των συμμετεχόντων στην έρευνα αυτή είχαν επιτυχή βραχυπρόθεσμη έκβαση, δηλαδή έχασαν πάνω από το 5% του συνολικού βάρους, και προσήλθαν σε 7 από τις 9 συνεδρίες με τους ειδικούς σε διάστημα 4 μηνών, κατά τη διάρκεια των οποίων δίδονταν σχετικές οδηγίες και γίνονταν οι μετρήσεις. Αφού εξέτασαν διάφορους παράγοντες, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εκείνοι που έχασαν το 0,5% του συνολικού τους βάρους εκτός 1 μήνα ήταν πιθανότερο να κατακτήσουν τον στόχο τους που ήταν η απώλεια του 5% του βάρους σε 4 μήνες. Το ποσοστό αυτών ανήλθε στο 90,4%. Ούτε το φύλο, ούτε η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, ούτε η αγωγή που λάμβαναν για τον έλεγχο της νόσου, ούτε καμία άλλη εξέταση έπαιξε ρόλο την επιτυχία, παρά μόνο εάν έχασαν το 0,5% του βάρους στις 3 πρώτες συνεδρίες.

Ως μακροπρόθεσμη όρισαν την επιτυχή έκβαση και διατήρηση του νεοαποκτηθέντος βάρους τους για 3 χρόνια. Από το σύνολο των συμμετεχόντων, οι ερευνητές είχαν δεδομένα για το διάστημα που ακολούθησε το τρίμηνο που έχασαν τα κιλά, για τους 1.152 συμμετέχοντες και το 12,1% από αυτούς είχαν επιτυχή μεσοπρόθεσμη έκβαση.

Το 89,9% όσων έχασαν 0,5% του βάρους τους μετά από τις τρεις πρώτες συνεδρίες είχαν επιτυχή μεσοπρόθεσμη έκβαση στα τρία χρόνια. Διαπίστωσαν δηλαδή οι ερευνητές ότι ίσχυε και σε αυτούς ο ίδιος κανόνας: Η επιτυχή αρχική απώλεια βάρους ήταν 0,5%.

Γνώριζαν δηλαδή εξ αρχής οι ειδικοί ποιοι θα αποτύχουν να χάσουν τα κιλά που επιθυμούσαν κατά τον πρώτο μήνα. Η πρόβλεψή τους ήταν κατά 95% ακριβής.

Σακχαρώδης διαβήτης: Πώς να Έχει Επιτυχία η Δίαιτα.

Δυστυχώς, 4 στους 10 παχύσαρκους διαβητικούς που προσπαθούν να χάσουν βάρος δεν τα καταφέρνει να χάσει το ποσοστό εκείνο που θα τους βοηθούσε να διαχειριστούν καλύτερα τον διαβήτη. Συνέπεια αυτού είναι η αύξηση του κινδύνου εμφάνισης πρόσθετων προβλημάτων υγείας, όπως η στεφανιαία νόσος και ο καρκίνος, που θέτουν ακόμα και την ίδια τη ζωή σε κίνδυνο. Επομένως, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο να βρεθούν τρόποι που θα έδειχναν εάν ένας ασθενής θα αδυνατίσει ευθύς εξ αρχής, προκειμένου να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος και επιπλέον να μην επηρεάζεται αρνητικά η ψυχολογία του ασθενή, ώστε να συνεχίζει δυναμικά την προσπάθειά του μέχρι την επιτυχή ολοκλήρωσή της.

Εάν ο συγκεκριμένος τρόπος πρόβλεψης επιβεβαιωθεί ότι εντοπίζει εκείνους που είναι λιγότερο πιθανό να πετύχουν, θα μπορούσε να υιοθετηθεί από τους ειδικούς και να κάνουμε παρεμβάσεις, όπως η ένταξη της άσκησης στο καθημερινό πρόγραμμα ή η χορήγηση φαρμάκων στα αρχικά στάδια της προσπάθειας, όταν οι ασθενείς έχουν ακόμα τον απαιτούμενο ενθουσιασμό, προτού απογοητευτούν από τη φτωχή πρόοδό τους και την εγκαταλείψουν.

Εξάλλου, δεν χάνουν όλοι οι άνθρωποι βάρος με τον ίδιο ρυθμό. Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και γι’ αυτό το διατροφικό πρόγραμμα θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένο στα μέτρα και στις ανάγκες του οργανισμού τους.

Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι η ρήση «κάθε αρχή και δύσκολη» ισχύει και στη δίαιτα.

Για περισσότερα επισκεφτείτε το myflex.gr

 

Καροτενοειδή: Ο φύλακας άγγελός μας το καλοκαίρι και όχι μόνο

Αυξημένος είναι ο κίνδυνος εγκαυμάτων και άλλων δερματικών προβλημάτων λόγω της έντονης ηλιακής ακτινοβολίας που επικρατεί στη χώρα μας ακόμα και τον Σεπτέμβρη, και όχι μόνο στα λευκά και ευαίσθητα δέρματα. Η πρόληψη είναι ο μόνος τρόπος αποφυγής των δεκάδων βλαβών που μπορεί να προκαλέσει, όπως για παράδειγμα η εμφάνιση ερυθήματος που υποχρεώνει στην απόλυτη αποφυγή του ήλιου, η φωτογήρανση και ο καρκίνος του δέρματος.

Ασπίδα ενάντια στην ηλιακή ακτινοβολία έχει αποδειχθεί ότι είναι τα καροτενοειδή, γεγονός που αποδεικνύεται από τα ολοένα και περισσότερα ευρήματα μελετών ανά τον κόσμο. Τα στοιχεία που προκύπτουν από αυτές δείχνουν ότι προστατεύουν πιο αποτελεσματικά το δέρμα από τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου από ό,τι πιστεύαμε στο παρελθόν. Τόσο η διατροφική πρόσληψη όσο και η λήψη συμπληρωμάτων μπορεί να παρέχει φωτοπροστασία στη συνολική επιφάνεια του σώματος, συμβάλλοντας παράλληλα στη διατήρηση μιας υγιούς όψης του δέρματος.

Τι είναι τα καροτενοειδή;

Είναι ευρέως διαδεδομένα ως φυσικά συστατικά στα φυτά, τα φύκια και τα φωτοσυνθετικά βακτήρια. Έχουν αναγνωριστεί πάνω από 600 καροτενοειδή, ενώ περίπου 100 από αυτά βρίσκονται στα τρόφιμα. Πρόκειται για τις χρωστικές που δίνουν τα έντονα κίτρινα, κόκκινα και πορτοκαλί χρώματα στα φυτά, τα λαχανικά και τα φρούτα. Οι δύο κύριες ομάδες τους είναι οι ξανθοφύλλες και τα καροτένια. Από τα πιο γνωστά είναι το β-καροτένιο και το λυκοπένιο. Σημαντικότερες πηγές τους είναι τα καρότα και οι ντομάτες, αντίστοιχα.

Απορροφώνται καλύτερα με το λίπος και η θρεπτική τους αξία εκτοξεύεται όταν μαγειρεύονται ή τεμαχίζονται. Τα καροτενοειδή έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ορισμένα από αυτά μπορούν να μετατραπούν σε βιταμίνη Α, απαραίτητο συστατικό για την υγεία και την ανάπτυξη του ανθρώπου – απαιτείται για την όραση, είναι απαραίτητη για την υγεία των οστών, του δέρματος, των μαλλιών,  για την ανάπτυξη των κυττάρων και τη καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, μεταξύ άλλων.

Στις αναπτυγμένες χώρες, το ένα τρίτο των αναγκών σε βιταμίνη Α εκτιμάται ότι καλύπτεται από τα καροτενοειδή, δεδομένου ότι τα τελευταία λειτουργούν ως πρόδρομοι στην παραγωγή της

καροτενοειδή

 

Τι προσφέρουν στην υγεία

Τα διάφορα καροτενοειδή έχουν διαφορετικά οφέλη στην υγεία. Οι έρευνες που διεξάγονται στοχεύουν στην ανακάλυψη αυτών και στους μηχανισμούς με τους οποίους προστατεύουν τα όργανα του σώματος.

Υγεία του δέρματος

Τα καροτενοειδή α- και β-καροτένιο, λυκοπένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη προστατεύουν το δέρμα. Λόγω της ικανότητάς τους να απορροφούν την UVA και UVB ακτινοβολία, εξετάστηκε από τους ειδικούς η ικανότητά τους να μειώνουν τα ηλιακά εγκαύματα και βρέθηκε ότι πράγματι περιορίζουν την ερυθρότητα του δέρματος μετά από έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία αλλά βοηθούν και στη συνολική προστασία από το ηλιακό έγκαυμα.

Βελτιώσουν επίσης την εμφάνιση του δέρματος. Το συμπλήρωμα λουτεΐνης και ζεαξανθίνης ενίσχυουν την ενυδάτωση και την ελαστικότητά του και βελτιώνουν τον τόνο του, όπως έχει βρεθεί σε αντίστοιχες μελέτες. Μια 3η κλινική μελέτη διαπίστωσε ότι τα συμπληρώματα ζεαξανθίνης σε συνδυασμό με μια κρέμα δέρματος, είναι σε θέση να μειώσει τον αριθμό των ρυτίδων και να βελτιώσει την ενυδάτωση του δέρματος.

Υγεία των ματιών

Οι ξανθοφύλλες, λουτεΐνη, και ζεαξανθίνη, μελετώνται για τον πιθανό ρόλο τους στην υγεία των ματιών. Από τα εκατοντάδες καροτενοειδή που υπάρχουν στη φύση, μόνο 50 απορροφώνται μέσω της διατροφής, και από αυτά τα δύο βρίσκονται και σε μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή του ματιού που είναι υπεύθυνη για τη λεπτομερή όραση. Η επιλεκτική εναπόθεσή τους στο μάτι έχει οδηγήσει τους ερευνητές να υποθέσουν ότι μπορεί να είναι σημαντικές για τη φυσιολογική λειτουργία της όρασης.

Μια ανασκόπηση μελετών που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα στο Nutritional Neuroscience κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διαιτητική πρόσληψη των καροτενοειδών είναι ιδιαίτερα σημαντική για θέματα όπως η απώλεια όρασης στις γυναίκες. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στην ιδιαίτερα επιλεκτική παρουσία της λουτεΐνης και της ζεαξανθίνης σε συγκεκριμένους ιστούς του οφθαλμού. Στον αμφιβληστροειδή για παράδειγμα μειώνουν την ενόχληση και το φωτοστρες, βελτιώνουν τη χρωματική αντίθεση και το οπτικό εύρος.

Άλλες μελέτες δείχνουν ότι η ενσωμάτωση τουλάχιστον έξι χιλιοστογραμμαρίων λουτεΐνης στη διατροφή την ημέρα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας (μια από τις κύριες αιτίες τύφλωσης) κατά 43%.

Υγεία του νευρικού συστήματος

Η κατανάλωση περισσότερων φρούτων και λαχανικών με έντονα χρώματα μπορεί να βοηθήσει τις γυναίκες να αντιμετωπίσουν και άλλα προβλήματα υγείας. Η ίδια μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Nutritional Neuroscience, έδειξε ότι όταν η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη βρίσκονται σε συγκεκριμένους ιστούς και του βελτιώνουν άμεσα τον εκφυλισμό του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ των νοσηρών καταστάσεων που επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα των γυναικών και των καταστάσεων στις οποίες η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη έχουν ιδιαίτερο προληπτικό και ανακουφιστικό ρόλο. Η πρόσληψή τους μπορεί να βοηθήσει στην ταχύτητα οπτικής επεξεργασίας και επίλυσης προβλημάτων, τη μνήμη και την εκτελεστική λειτουργία (πιθανώς λόγω, επίσης, τοπικών επιδράσεων σε περιοχές όπως ο ιππόκαμπος και ο μετωπιαίος φλοιός). Οι χρωστικές ουσίες αποτρέπουν την απώλεια που προηγείται των νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και ορισμένες μορφές άνοιας.

Υγεία των οστών

Η χαμηλή οστική πυκνότητα -πρόδρομος της οστεοπόρωσης- μπορεί να ανιχνευθεί στις γυναίκες ήδη από τη δεκαετία των 30 (ιδιαίτερα στις λιγότερο δραστήριες), αλλά μετά την εμμηνόπαυση η απώλειά της οστικής πυκνότητας επιταχύνεται. Τα καροτενοειδή μπορούν να επιβραδύνουν αυτήν την πορεία. Ορισμένες μελέτες έχουν στοχεύσει ειδικά στο λυκοπένιο,  ως έναν καλό υποψήφιο προστατευτικό παράγοντα, όπως άλλωστε και το β-καροτένιο, η ασταξανθίνη και η λουτεΐνη/ζεαξανθίνη.

Καρδιαγγειακή υγεία

Δεδομένης της αύξησης των καρδιαγγειακών νοσημάτων στον σύγχρονο κόσμο, η έρευνα για την προστασία του οργανισμού είναι ιδιαίτερα επισταμένη.  Τα στοιχεία δείχνουν ότι η μεγαλύτερη διαιτητική εισαγωγή ή η συμπλήρωση αντιοξειδωτικών ενώσεων, όπως τα καροτενοειδή, οι πολυφαινόλες και οι βιταμίνες, είναι ευεργετική. Πολυάριθμα στοιχεία επιβεβαίωσαν ότι τα καροτενοειδή διαθέτουν αντιοξειδωτικές βιολογικές ιδιότητες. Σε συνδυασμό με την αντιφλεγμονώδη δράση τους, προστατεύουν από τους γνωστούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως φλεγμονή, υπερλιπιδαιμία, υπέρταση, αντίσταση στην ινσουλίνη και παχυσαρκία.

Καρκίνος

Τα καροτενοειδή έχουν συσχετιστεί με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου, όπως  των ωοθηκών και του μαστού. Ομοίως, προστατεύουν και από την εμφάνιση καρκίνου του δέρματος. Τα αντιοξειδωτικά που περιέχουν προστατεύουν τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες ή ουσίες που καταστρέφουν ή βλάπτουν τις κυτταρικές μεμβράνες. Η κατανάλωση επαρκών ποσοτήτων μπορεί να αυξήσει την ποσότητα των αντιοξειδωτικών και των προστατευτικών κυττάρων στο σώμα.

Η προσθήκη των καροτενοειδών στη διατροφή δεν αλλάζει μόνο την εμφάνιση του πιάτου, αλλά βελτιώνει και την υγεία. Να μην ξεχνάτε να προσθέτετε καθημερινά κίτρινα, πορτοκαλί και κόκκινα λαχανικά και φρούτα στο μενού μας, όπως παντζάρια, γλυκοπατάτες, ντομάτες, καρότα, κολοκύθα, καρπούζι, καρπούζι, μάνγκο, παπάγια, μανταρίνια… Ο κατάλογος είναι μεγάλος και ακόμα περισσότερα τα οφέλη που προσφέρουν.

Στο myflex.gr μπορείτε να βρείτε νόστιμες και εύκολες συνταγές, πλούσιες σε καροτενοειδή.

 

Τα κιλά των διακοπών: Πώς να τα Χάσουμε Εύκολα το Φθινόπωρο

Ας μην κρυβόμαστε…. Οι περισσότεροι από μας βρίσκουμε δύσκολο να ακολουθήσουμε πιστά ένα υγιεινό διατροφικό πρόγραμμα το καλοκαίρι. Οι βραδινές βόλτες με τους φίλους για φαγητό δίπλα στη θάλασσα ή για ποτό, τα μπάρμπεκιου στον κήπο του εξοχικού, τα ψητά λουκάνικα στη φωτιά που έχουμε ανάψει στην παραλία (συνοδεία μπίρας…) εμποδίζουν την προσήλωση στη διατροφή που εφαρμόζουμε το χειμώνα.  Όμως, όλα αυτά τα χάμπουργκερ, οι πίτσες, τα πατατάκια, τα αναψυκτικά και τα παγωτά που καταναλώσαμε μας άφησαν μερικά παραπάνω κιλά, τα γνωστά κιλά των διακοπών, κλέβοντας μέρος της ευχαρίστησής μας και μετατρέποντάς την σε μια δυσάρεστη κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα, αποτελεσματικά και κυρίως μόνιμα.

Και αυτό γιατί το επιπλέον του φυσιολογικού βάρος δημιουργεί μεν αισθητικά προβλήματα αλλά το σημαντικό είναι ότι εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία. Η παχυσαρκία, αυτή η παγκόσμια νόσος που προβληματίζει επιστήμονες κάθε ιατρικής ειδικότητας, είναι η αιτία για την εμφάνιση χρόνιων προβλημάτων υγείας,, όπως καρδιαγγειακών νοσημάτων, διαβήτη και καρκίνου.

Η θεμελιώδης αιτία της είναι η ενεργειακή ανισορροπία μεταξύ των θερμίδων που καταναλώνονται και των θερμίδων που προσλαμβάνονται. Βέβαια, εμπλέκονται κι άλλοι παράγοντες βιολογικοί, γενετικοί και ψυχοκοινωνικοί.

Η επιστημονική έρευνα έχει δείξει ότι η απώλεια βάρους 5% έως 10% εντός 6 μηνών είναι απαραίτητη για τη μείωση των παραγόντων κινδύνου από συννοσηρότητες και για τη βελτίωση της υγείας, όπως τη ρύθμιση του σακχάρου, των τριγλυκεριδίων, της χοληστερίνης και της αρτηριακής πίεσης.

Για να επιτευχθεί επιτυχής απώλεια βάρους και να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου, είναι απαραίτητη η υιοθέτηση αλλαγών στον τρόπο ζωής, και συγκεκριμένα την εφαρμογή μιας στρατηγικής που μειώνει την υπερβολική πρόσληψη ενέργειας, προάγοντας ταυτόχρονα την ποιότητά της και αυξάνει την ενεργειακή δαπάνη, δηλαδή την καθημερινή καύση μεγάλου μέρους των θερμίδων που προσλαμβάνονται.

Για ποιον, όμως, είναι εύκολο να ξεκινήσει δίαιτα το φθινόπωρο; Ομολογουμένως είναι ψυχολογικά δυσκολότερο εγχείρημα από ότι την άνοιξη, αφού πια δεν υπάρχει το κίνητρο της καλής εμφάνισης στην παραλία ή της ανάδειξης του καλλίγραμμου σώματος μέσω των ανάλαφρων, διάφανων ή τολμηρών ρούχων που αφήνουν ακάλυπτα πολλά μέρη του σώματος. Το φθινόπωρο, τα πιο χοντρά και φαρδιά ρούχα είναι ιδανικά στο να κρύβουν τα περιττά κιλά. Και παρότι οι περισσότεροι φίλοι δεν θα καταλάβουν την αύξηση του βάρους μας, αυτό που έχει σημασία είναι ότι εμείς το ξέρουμε και δεν νοιώθουμε καλά από κάθε άποψη.

τα κιλά των διακοπών

Την προσπάθεια υπονομεύει και το φθινοπωρινό μάρκετινγκ – οι διαφημίσεις που προωθούν πιο θερμιδογόνα προϊόντα (ζεστή σοκολάτα  vs παγωμένο και χωρίς θερμίδες τσάι), παρακινώντας μας να ακολουθήσουμε άλλα πρότυπα και συνήθειες που “κρύβουν” τα κιλά μας.

Υπάρχει, ωστόσο, και η θετική πλευρά που βοηθά να ενταχθούμε σε ένα πρόγραμμα διατροφής και άσκησης το φθινόπωρο. Τα παιδιά επιστρέφουν στο σχολείο, οι ενήλικες στη δουλειά τους, οι μέρες μικραίνουν σιγά-σιγά… Όλα βρίσκουν τους κανονικούς ρυθμούς τους, γιατί όχι και η προετοιμασία των γευμάτων στο σπίτι με υγιεινές και ολιγοθερμιδικές τροφές; Στην πραγματικότητα το φθινόπωρο είναι η ιδανική στιγμή για να ασχοληθούμε με την υγεία και με τη διατροφή μας.

Βασική προϋπόθεση επιτυχίας αποτελεί η καλή ψυχολογία και η θετική στάση. Τι κι αν φάγαμε περισσότερο το καλοκαίρι; Τι κι αν πήραμε μερικά κιλά παραπάνω;  Είναι κάτι που έγινε και δεν αλλάζει. Αυτό που αλλάζει είναι η σκέψη μας, οι αποφάσεις μας για το σήμερα και για το μέλλον. Γι’ αυτό σταματάμε την αρνητική αυτοκριτική, που δεν ήμασταν αρκετά δυνατοί το καλοκαίρι και υποκύψαμε στους πειρασμούς, και ανοίγουμε την πόρτα στον πιο χαρούμενο και αισιόδοξο εαυτό μας ο οποίος θα καταφέρει να κατακτήσει τους στόχους του, κάνοντας τα σωστά βήματα.

Και η θετική σκέψη ξεκινά πείθοντας τον εαυτό μας ότι ξεκινά μια περίοδος όχι δίαιτας και στέρησης αλλά μια περίοδος που μπορούμε να γευτούμε πολλά νόστιμα και λαχταριστά φρούτα, λαχανικά, όσπρια, δημητριακά και ξηρούς καρπούς που και θα μας χορτάσουν και θα ερεθίσουν τον ουρανίσκο μας.

Υπάρχουν πολλές διατροφικές προσεγγίσεις που αποδεδειγμένα εξασφαλίσουν την επιθυμητή μείωση της θερμιδικής πρόσληψης. Άλλες βασίζονται στη συμπερίληψη και άλλες στον αποκλεισμό διαφόρων τροφίμων ή ομάδων τροφίμων. Κάποιες από αυτές είναι παλιές και ενώ αρχικά ήταν δημοφιλής στην πορεία εγκαταλείφθηκαν  ή το ενδιαφέρον του κόσμου στράφηκε σε νεότερες ή επιστημονικά πιο αποδεκτές δίαιτες, όπως είναι η ευέλικτη διατροφή.

Η προσέγγιση αυτή βασίζεται στον χειρισμό της ποσότητας των μακροθρεπτικών συστατικών που λαμβάνονται και προσφέρει απώλεια βάρους και παράλληλα μεταβολικά οφέλη. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι αλλαγές στη σύνθεση τους επηρεάζουν τις ορμόνες, τις μεταβολικές οδούς, την έκφραση γονιδίων και τη σύνθεση και λειτουργία του εντερικού μικροβιώματος που επηρεάζουν την αποθήκευση λίπους. Και τα τρέχοντα στοιχεία δείχνουν ότι πράγματι προάγει την  απώλεια βάρους.

Η ευέλικτη διατροφή έχει όμως πολλά άλλα πλεονεκτήματα. Το κυριότερο είναι ότι δεν επιτρέπει τη στέρηση που κουράζει και αυξάνει τις πιθανότητες διακοπής της προσπάθειας απώλειας βάρους.

Αντίθετα, εστιάζει σε πρακτικές που είναι εύκολα εφαρμόσιμες από όλους, χωρίς να εξαιρεί τρόφιμα ή ομάδες τροφίμων από το μενού. Περιλαμβάνει κάθε τι που ικανοποιεί τη γεύση μας, ακόμα κι αν αυτό είναι μηλόπιτα με παγωτό, ή βελουτέ σούπα κίτρινης κολοκύθα (ένα εξαιρετικά υγιεινό φθινοπωρινό λαχανικό) με κρέμα γάλακτος. Όλα επιτρέπονται.

Στην ευέλικτη διατροφή η απόλαυση είναι αποδεκτή. Δεν υπάρχουν παρασπονδίες αφού δεν υπάρχουν απαγορεύσεις, αρκεί ό,τι επιλέξουμε να βάλουμε στο πιάτο μας κάθε μέρα να μην υπερβαίνει την ποσότητα των μακροθρεπτικών συστατικών του προγράμματός μας, που διαμορφώνεται από τους έμπειρους διατροφολόγους του MyFlex και ανανεώνεται σε τακτική βάση. Τόσο απλά!!!

Τελικά, το φθινόπωρο είναι η σωστή εποχή για να χάσουμε τα κιλά που βάλαμε το καλοκαίρι. Ας μην ξεχνάμε ότι οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι μια ανάσα μακριά…

 

Αναψυκτικά διαίτης: Αδυνατίζουν ή μήπως Κρύβουν Κινδύνους;

Πηγή δροσιάς τις ημέρες του καλοκαιριού που το θερμόμετρο ανεβαίνει επικίνδυνα υψηλά αποτελούν για πολλούς τα αναψυκτικά. Η παιχνιδιάρικη αίσθηση του ανθρακικού στο στόμα και τα παγάκια που προσθέτουμε σε αυτά κατευνάζουν τη δίψα και ανεβάζουν τη διάθεση. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντικαθιστούν μάλιστα το νερό ή τους χυμούς με αυτά. Όσοι προσέχουν το βάρος τους και δεν θέλουν να παίρνουν θερμίδες επιλέγουν αναψυκτικά διαίτης, που έχουν όλη τη γεύση χωρίς να παχαίνουν. Είναι όμως πράγματι τόσο καλά; Μήπως έχουν βλαβερές επιπτώσεις στον οργανισμό;

Στην επιστημονική κοινότητα επικρατεί μια διχογνωμία για το θέμα αυτό. Οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί έχουν αντιφατικά αποτελέσματα δίνοντας τροφή και στις δύο πλευρές για να υποστηρίξουν την άποψή τους.

Κάποιοι έχουν συσχετίσει την αύξηση της κατανάλωσής τους με την επιδημία της παχυσαρκίας, αλλά και διάφορες άλλες επικίνδυνες νόσους. Ισχυρίζονται ότι τα υποκατάστατα ζάχαρης που περιέχουν μεγαλώνουν τον κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακών παθήσεων.

Υπάρχουν μελέτες που έχουν συσχετίσει την κατανάλωσή τους με το μεταβολικό σύνδρομο, ανεξάρτητα από το αρχικό βάρος του ατόμου.

Άλλες υποστηρίζουν ότι αφού δεν προσθέτουν θερμίδες στον οργανισμό, η αύξηση της παχυσαρκίας αλλά και άλλων ασθενειών δεν αποτελεί άμεσο αποτέλεσμα της κατανάλωσής τους, αλλά της γενικότερης διατροφικής συμπεριφοράς και του τρόπου ζωής των καταναλωτών.

Σε αυτό το πλάνο προστίθενται και οι βιολογικοί μηχανισμοί που πιθανώς εξηγούν τη συσχέτιση των αναψυκτικών διαίτης με το μεταβολικό σύνδρομο. Αν και λίγοι, και επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στα τεχνητά γλυκαντικά, τα οποία αυξάνουν την επιθυμία (και την κατανάλωση) για γλυκά, ενεργειακά πυκνά ποτά/τρόφιμα ή διαταράσσουν την ικανότητα των καταναλωτών να εκτιμούν με ακρίβεια την ενεργειακή πρόσληψη, με αποτέλεσμα την υπερκατανάλωση θερμίδων που οδηγεί σε αύξηση του σωματικού βάρους και τελικά σε μεταβολική δυσλειτουργία.

Άλλη μια θεωρία είναι ότι τα αναψυκτικά διαίτης μπορεί να διαταράξουν το μεταβολισμό, αμβλύνοντας τις αντιδράσεις του οργανισμού στη ζάχαρη, δεδομένου ότι από τη στιγμή που η ζάχαρη αγγίζει τα χείλη, το σώμα αρχίζει να απελευθερώνει ορμόνες για να την επεξεργαστεί.

Η κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών ενδεχομένως να μπερδεύει το σώμα και ενδεχομένως αυτό να μην αντιδρά με τον ίδιο τρόπο που αντιδρά όταν στον οργανισμό μπαίνει πραγματική ζάχαρη. Μπορεί να μην απελευθερώνονται οι ορμόνες που απαιτούνται για την επεξεργασία της ζάχαρης, ή να είναι λιγότερες.

Κάποιοι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η αλλαγή στα επίπεδα των ορμονών ίσως να επηρεάζει τις ποσότητες τροφής που λαμβάνονται, καθώς και τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.

Η εντονότερη δε γεύση τους από τη ζάχαρη, ίσως να υπερδιεγείρει τους υποδοχείς του σακχάρου και να μειώνεται η επιθυμία για πιο υγιεινά τρόφιμα, όπως για λαχανικά.

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που επιλέγουν και χρησιμοποιούν συστηματικά τεχνητά γλυκαντικά τείνουν να παίρνουν περισσότερο βάρος, λόγω του ότι αναπτύσσουν μεγαλύτερη επιθυμία για γλυκά και καταλήγουν να επιλέγουν ανθυγιεινά τρόφιμα. Αυτή η εξέλιξη έχει αρνητικές συνέπειες στη γενικότερη υγεία και όχι μόνο στην παχυσαρκία και το μεταβολικό σύνδρομο, το οποίο, σημειωτέον, αποτελεί αιτία καρδιαγγειακών παθήσεων που επηρεάζουν τις πιθανότητες εγκεφαλικού και εμφράγματος.

Πάντως, η Mayo Clinic θέτει τον προβληματισμό της για την ικανότητά τους να βοηθήσουν στην απώλεια βάρους, αφού επιστήμονές της ισχυρίζονται ότι τα προϊόντα με τεχνητά γλυκαντικά «μπορεί να είναι μια ελκυστική επιλογή, αν και η αποτελεσματικότητά τους για μακροπρόθεσμη απώλεια βάρους δεν είναι σαφής».

Αναφέρει ωστόσο ότι πολυάριθμες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι τα τεχνητά γλυκαντικά είναι γενικά ασφαλή σε περιορισμένες ποσότητες, ακόμη και για τις έγκυες γυναίκες, ορμώμενοι από ισχυρισμούς ότι προκαλούν καρκίνο. Όμως, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ και άλλους οργανισμούς υγείας, δεν υπάρχουν βάσιμες επιστημονικές αποδείξεις ότι οποιοδήποτε από τα τεχνητά γλυκαντικά που έχουν εγκριθεί για χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες προκαλεί καρκίνο ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.

Οι επικριτές των τεχνητών γλυκαντικών επιμένουν ότι η χρήση τους προκαλεί καρκίνο. Ιστορικά αυτό έχει μια βάση, αφού τα αποτελέσματα μελετών της δεκαετίας του 1970 το έχουν δείξει.

Συγκεκριμένα, το πρώτο μεγάλο πλήγμα στη βιομηχανία των τεχνητών γλυκαντικών παρατηρήθηκε το 1970, όταν ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) απαγόρευσε το κυκλαμικό οξύ από όλα τα διαιτητικά τρόφιμα και ποτά στις ΗΠΑ, βασιζόμενος σε δεδομένα που έδειξαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκινώματος της ουροδόχου κύστης σε τρωκτικά που τρέφονταν με υψηλές δόσεις κυκλαμικού και σακχαρίνης. Μια άλλη μελέτη υπέδειξε αυξημένο κίνδυνο καρκινώματος της ουροδόχου κύστης με μεγάλη κατανάλωση.

Αναψυκτικά διαίτης

Η έρευνα για την ασπαρτάμη επίσης δίνει αντικρουόμενα αποτελέσματα. Σε μια μελέτη που συμμετείχαν 285.079 άνδρες και 188.905 γυναίκες ηλικίας 50 έως 71 ετών, δεν διαπιστώθηκε η ύπαρξη κινδύνου εμφάνισης αιματοποιητικών ή νευρολογικών κακοηθειών από την χρήση της. Αλλά μια έτερη μελέτη έδειξε ότι υπάρχει συσχετισμός μεταξύ της πρόσληψης ασπαρτάμης και της ανάπτυξης λεμφώματος και λευχαιμίας στους άνδρες.

Στον αντίποδα υπάρχουν επιστήμονες που ισχυρίζονται ότι τα γλυκαντικά με χαμηλές θερμίδες που περιέχουν τα αναψυκτικά διαίτης και ενοχοποιούνται για την εμφάνιση δυσλειτουργιών και νόσων, είναι από τα πιο μελετημένα συστατικά και έχει αποδειχθεί ότι είναι ασφαλή και ότι αποτελούν αποτελεσματικό εργαλείο για την απώλεια και τη διαχείριση του βάρους.

Το ερώτημα κατά πόσον η κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών υλών συνδέεται ή όχι με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου εξακολουθεί επί του παρόντος να αποτελεί πηγή τόσο έρευνας όσο και διαμάχης.

Πίσω από τα αντικρουόμενα ευρήματα που έχουν αναφερθεί σχετικά με τις επιδράσεις τους στον έλεγχο του σωματικού βάρους, την ομοιόσταση της γλυκόζης και τους υποκείμενους βιολογικούς μηχανισμούς μπορεί να κρύβεται το ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μεταβολίζονται διαφορετικά λόγω των διαφορετικών ιδιοτήτων τους. Συνεπώς, η παρέκταση των μεταβολικών επιδράσεων ενός μόνο τεχνητού γλυκαντικού σε όλα τα τεχνητά γλυκαντικά δεν είναι σωστή.

Όσον αφορά στην απώλεια βάρους θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση του βάρους, αλλά δεν κάνουν θαύματα. Κι επειδή περιλαμβάνονται και σε μια μεγάλη γκάμα τροφίμων (όχι μόνο αναψυκτικών) ο καταναλωτής θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ότι τα προϊόντα αυτά δεν είναι χωρίς θερμίδες, οπότε μπορεί ακόμα να προκαλέσουν αύξηση του σωματικού βάρους. Επιπλέον, όσα περιέχουν τις εν λόγω ουσίες  γενικά δεν προσφέρουν τα ίδια οφέλη στην υγεία με τα μη επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά.

Όσον αφορά στην ποσότητα κατανάλωσης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από τους καταναλωτές ότι όλα τα εγκεκριμένα τεχνητά γλυκαντικά έχουν αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη η οποία αντιπροσωπεύει τη μέγιστη ποσότητα ενός συγκεκριμένου τεχνητού γλυκαντικού που μπορεί να καταναλώνεται καθημερινά χωρίς κινδύνους για την υγεία. Αυτές έχουν αποφασιστεί με βάση την ανάλυση όλων των μελετών που έχουν διεξαχθεί για το συγκεκριμένο τεχνητό γλυκαντικό.

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη όλοι να χρησιμοποιούν τις τεχνητές γλυκαντικές ουσίες με σύνεση. Οι δε επαγγελματίες υγείας να αξιολογούν ατομικά τα συνολικά οφέλη και τους κινδύνους της χρήσης πριν συστήσουν τη χρήση τους, αφού κάθε άτομο έχει διαφορετικούς στόχους και αντιμετωπίζει διαφορετικά προβλήματα

Για περισσότερα διατροφικά άρθρα και συμβουλές επισκεφτείτε το myflex.gr

 

Διατροφή: Πώς Επηρεάζει την Υγεία των Μαλλιών μου;

Η τριχόπτωση είναι συχνό φαινόμενο, με σχεδόν το 50% των ανδρών και των γυναικών να επηρεάζονται μέχρι την ηλικία των 50 ετών. Η φυσιολογική απώλεια τριχών δεν ξεπερνά τις 100 τρίχες την ημέρα. Οι άνδρες χάνουν συνήθως περισσότερες από τις γυναίκες, όσο γερνούν. Οι αιτίες της μη φυσιολογικής απώλειας τριχών και στα δύο φύλα είναι πολλές.

Εξέχον παράγοντας που έχει επίδραση τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην υγεία των μαλλιών είναι και η διατροφή. Μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα, είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία τους, όπως άλλωστε και του συνόλου του οργανισμού. Οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί για το συγκεκριμένο θέμα είναι πολυάριθμες και υποδεικνύουν ότι ρόλο παίζει η προσλαμβανόμενη ποσότητα, η ποιότητα και το είδος των τροφών που προσλαμβάνονται.

Ορισμένα τρόφιμα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο τριχόπτωσης, ενώ κάποια άλλα να τον μειώσουν. Εξίσου επικίνδυνη για την επιδείνωσή της είναι και η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ανθυγιεινών τροφίμων ή ανεπαρκών ποσοτήτων θρεπτικών συστατικών. Αν και στις μέρες μας είναι περίεργο να μιλάμε για ελλείψεις, η αλήθεια είναι ότι όλα τα τρόφιμα δεν περιέχουν τα ίδια θρεπτικά συστατικά και οι ποσότητες αυτών διαφέρουν. Έτσι, μια διατροφή που δεν περιλαμβάνει μια ευρεία γκάμα τροφίμων είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε ανεπάρκειες. Επίσης, υπάρχουν ασθένειες και καταστάσεις που δεν επιτρέπουν την επαρκή απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Άλλο ένα πρόβλημα είναι το μάρκετινγκ των εταιρειών που κάποιες φορές δεν βοηθά τους ανθρώπους να μάθουν ποια τρόφιμα είναι πραγματικά υγιεινά.

Μια ανασκόπηση 24 μελετών που πραγματοποιήθηκε το 2020 έδειξε ότι οι αντιφλεγμονώδεις διατροφές, όπως η μεσογειακή, μπορούν να προάγουν την υγεία των μαλλιών και να αποτρέψουν την τριχόπτωση. Αντιθέτως, οι λιγότερο θρεπτικές και φλεγμονώδεις διατροφές μπορεί να προκαλέσουν τριχόπτωση.

Πώς η διατροφή σας επηρεάζει τα μαλλιά;

Τα μαλλιά αποτελούνται από πρωτεΐνες και οι ουσίες που λαμβάνουμε από την πρόσληψή τους. Αυτές κυκλοφορούν μέσω των αιμοφόρων αγγείων και τροφοδοτούν τα τριχοθυλάκια. Ορισμένα από τα αμινοξέα που περιέχονται σε αυτές τις ουσίες μετατρέπονται σε κύτταρα που συσσωρεύονται γύρω τους, διεγείροντας την ανάπτυξη των τριχών. Οι βιταμίνες και τα μέταλλα παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο, καθώς συμβάλλουν στην πρόληψη της τριχόπτωσης. Επομένως, μια ισορροπημένη διατροφή επηρεάζει την υγεία της δομής και της ανάπτυξης των μαλλιών.

Ποια είναι τα συστατικά που συμβάλλουν, με αρνητικό ή θετικό τρόπο, στην υγεία των μαλλιών; Τα κυριότερα είναι:

Σίδηρος

Ο σίδηρος είναι μια απαραίτητη μεταλλοπρωτεΐνη που χρησιμοποιεί το σώμα για τη μεταφορά οξυγόνου στο αίμα. Ορισμένες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η έλλειψή του καθιστά τα μαλλιά επιρρεπή στο σπάσιμο λόγω ξηρότητας, με αποτέλεσμα να πέφτουν. Η δε ανεπάρκειά του (αναιμία), η οποία θεωρείται η πιο συχνή παγκοσμίως, μπορεί να αποτελέσει σημαντική αιτία τριχόπτωσης.

Ορισμένοι άνθρωποι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο, όπως οι προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, λόγω της εμμηνορροϊκής απώλειας αίματος ή όσοι υποφέρουν από διαταραχές δυσαπορρόφησης, π.χ. κοιλιοκάκη.

Υψηλότερα ποσοστά ανεπάρκειας σιδήρου από τον γενικό πληθυσμό έχουν επίσης οι χορτοφάγοι και οι vegans, αφού ο μη αιμικός σίδηρος, που βρίσκεται στα φυτά, έχει χαμηλότερη βιοδιαθεσιμότητα από τον αιμικό σίδηρο, που βρίσκεται στο κρέας και στα ψάρια.

Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος είναι ένα βασικό μέταλλο που απαιτείται για την καλή ανάπτυξη των μαλλιών, την ανάπτυξη των κυττάρων και την αναπαραγωγή. Είναι επίσης ένα αντιοξειδωτικό που αποτρέπει τις τοξικές επιδράσεις των ελεύθερων ριζών που οφείλονται στη γήρανση του δέρματος. Τα χαμηλά επίπεδά του οδηγούν σε τελογενή τριχόρροια (telogen effluvium) και εύθραυστα μαλλιά.

Η ανεπάρκεια ψευδαργύρου μπορεί να είναι είτε κληρονομική είτε επίκτητη. Εντονότερη είναι σε άτομα με σύνδρομα δυσαπορρόφησης (όπως είναι η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου) ή με γαστρική παράκαμψη, σε καρκινοπαθείς, σε ασθενείς με ηπατική ή νεφρική δυσλειτουργία, σε έγκυες γυναίκες και σε αλκοολικούς. Υπάρχουν επίσης κάποια φάρμακα που προκαλούν τριχόπτωση, μεταξύ των οποίων και ορισμένα αντιυπερτασικά.

Στους διατροφικούς παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνεται η χορτοφαγία, καθώς τα λαχανικά περιλαμβάνουν μικρότερες ποσότητες ψευδαργύρου από ό,τι το κρέας. Επιπλέον, οι χορτοφάγοι συνήθως καταναλώνουν περισσότερα όσπρια και δημητριακά ολικής αλέσεως, τα οποία περιέχουν φυτικά άλατα που δεσμεύουν τον ψευδάργυρο και αναστέλλουν την απορρόφηση.

Σελήνιο

Το σελήνιο είναι ένα απαραίτητο ιχνοστοιχείο που παίζει ρόλο στην προστασία από οξειδωτικές βλάβες, καθώς και στη μορφογένεση των θυλακίων των τριχών.

Οι παράγοντες κινδύνου για ανεπάρκεια περιλαμβάνουν τη διαβίωση σε περιοχές με χαμηλή περιεκτικότητα σε σελήνιο στο έδαφος, τη μακροχρόνια αιμοκάθαρση, τον ιό HIV και τις διαταραχές δυσαπορρόφησης.

Πώς η διατροφή σας επηρεάζει τα μαλλιά

Βιταμίνη Α

Η βιταμίνη Α είναι μια ομάδα ενώσεων που περιλαμβάνει τη ρετινόλη, τη ρετινάλη, το ρετινοϊκό οξύ και τα καροτενοειδή της προβιταμίνης Α. Σε μελέτες σε ποντίκια, η διαιτητική βιταμίνη Α έχει αποδειχθεί ότι ενεργοποιεί τα βλαστοκύτταρα των τριχοθυλακίων.

Η ανεπάρκεια δεν έχει συνδεθεί προς το παρόν με την τριχόπτωση, αλλά τα υψηλά επίπεδα της συγκεκριμένης βιταμίνης φαίνεται να επηρεάζουν την υγεία των μαλλιών. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη διαπίστωσε ότι η μείωση της πρόσληψης βιταμίνης Α από τη διατροφή καθυστέρησε την έναρξη της τριχόπτωσης. Στους ανθρώπους, η υπερβιταμίνωση Α επίσης συνδέεται με την τριχόπτωση, όπως και με άλλες αρνητικές επιπτώσεις (δέρμα, όραση και οστά).

Βιταμίνες Β

Τα υγιή μαλλιά εξαρτώνται και από την πρόσληψη βιταμινών Β. Η βιταμίνη Β3 βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και φέρνει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στις ρίζες και τους θύλακες των μαλλιών. Οι βιταμίνες Β5 και Β6 εξασφαλίζουν την καλή ανάπτυξή τους και ρυθμίζουν την παραγωγή κερατίνης και σμήγματος. Η βιταμίνη Β9 συμβάλλει στην ανάπτυξη των κυττάρων και η βιταμίνη Β12 παίζει ζωτικό ρόλο στη σύνθεση του DNA και του RNA.

Βιταμίνη C

Η βιταμίνη C είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη που προέρχεται από το μεταβολισμό της γλυκόζης. Είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που εμποδίζει την οξείδωση των λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας και τη βλάβη από τις ελεύθερες ρίζες. Λειτουργεί, επίσης, ως μεσολαβητής απαραίτητος για τη σύνθεση ινών κολλαγόνου μέσω της υδροξυλίωσης της λυσίνης και της προλίνης.

Διαδραματίζει, επίσης, ουσιαστικό ρόλο στην εντερική απορρόφηση του σιδήρου, βοηθώντας την κινητοποίησή του και την εντερική απορρόφηση. Ως εκ τούτου, η πρόσληψη αυτής είναι σημαντική σε ασθενείς με τριχόπτωση που σχετίζεται με έλλειψη σιδήρου.

Βιταμίνη D

Δεδομένα από μελέτες υποδεικνύουν ότι η βιταμίνη D παίζει ρόλο στον κύκλο του θύλακα της τρίχας. Οι παράγοντες κινδύνου για ανεπάρκεια βιταμίνης D περιλαμβάνουν ανεπαρκή έκθεση στον ήλιο, σκούρο δέρμα, παχυσαρκία, γαστρική παράκαμψη και δυσαπορρόφηση λίπους.

Η έρευνα δείχνει ότι τα επίπεδα βιταμίνης D2 στον ορό είναι σημαντικά χαμηλότερα σε άτομα με τελογενή τριχόρροια και αντιστρόφως ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου.

Λιπαρά οξέα

Η ανεπάρκεια των πολυακόρεστων απαραίτητων λιπαρών οξέων λινολεϊκό οξύ (ένα ωμέγα-6 λιπαρό οξύ) και α-λινολενικό οξύ (ένα ωμέγα-3 λιπαρό οξύ) μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαταραχών δυσαπορρόφησης καθώς και ακατάλληλης παρεντερικής διατροφής.

Οι επιπτώσεις της στα μαλλιά περιλαμβάνουν την απώλεια των τριχών του τριχωτού της κεφαλής και των φρυδιών καθώς και την λέπτυνση των μαλλιών. Αντιθέτως, η επάρκειά τους μπορεί να προάγει την ανάπτυξή τους, ενισχύοντας τον πολλαπλασιασμό των θυλακίων.

Ενώ πολλαπλές ελλείψεις θρεπτικών συστατικών μπορεί να οδηγήσουν σε τριχόπτωση, η απόδοση της τριχόπτωσης στις προλαμβανόμενες τροφές επιβάλει τον εργαστηριακό έλεγχο, προκειμένου να διαμορφωθεί το κατάλληλο διατροφικό πλάνο.

Η συμπλήρωση βιταμινών, μετάλλων και πρωτεϊνών πρέπει να γίνεται υπό την επίβλεψη ειδικού, διαφορετικά ενέχει σοβαρούς κινδύνους. Ενδεικτικά, η υπερφόρτωση του οργανισμού με σίδηρο μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα, ακόμη και εάν η προσλαμβανόμενη ποσότητα δεν είναι υψηλή αλλά λαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η δε υπερβολική πρόσληψη σεληνίου μπορεί να οδηγήσει σε γενικευμένη τριχόπτωση, εκτός των άλλων προβλημάτων στην υγεία.

Ποιες τροφές πρέπει να αποφεύγονται;

Επίσης, οι υπάρχουσες έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν τροφές με δυνητικά αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη των μαλλιών. Τέτοιες είναι οι απλοί υδατάνθρακες, οι οποίοι αυξάνουν την παραγωγή σμήγματος, μιας λιπαρής ουσίας που απελευθερώνουν οι αδένες που συνδέονται με τους θύλακες των τριχών. Ενώ το σμήγμα είναι ευεργετικό για την υγεία των τριχών, η υπερβολική ποσότητα μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή που είναι επιβλαβής για την υγεία τους.

Οι ζαχαρούχες τροφές προκαλούν το πάγκρεας να αυξήσει την παραγωγή της ινσουλίνης, η οποία επηρεάζει αρνητικά τα αιμοφόρα αγγεία στο τριχωτό της κεφαλής. Και τα ψάρια με υψηλή περιεκτικότητα σε υδράργυρο αυξάνουν τον κίνδυνο τριχόπτωσης.

Αρνητική επίδραση έχουν και τα τηγανητά φαγητά όπως και το κόκκινο κρέας. Οι συγγραφείς μιας μελέτης του 2010 υποστήριξαν ότι αυτές οι τροφές θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία των μαλλιών επειδή προκαλούν υπερπαραγωγή σμήγματος.

Δεδομένου δε ότι οι θύλακες των τριχών είναι από τους μεταβολικά πιο δραστήριους του σώματος, η ανάπτυξη των μαλλιών μπορεί να επηρεαστεί από τις υποθερμιδικές δίαιτες και τη μειωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών καθώς και από την έλλειψη μικροθρεπτικών συστατικών.

Εάν επιθυμείτε να χάσετε κιλά με ασφάλεια, θα πρέπει να συμβουλεύεστε τον διατροφολόγο σας. Μόνο ένας έμπειρος επαγγελματίας μπορεί να αξιολογήσει τις ανάγκες σας και να σας δώσει την κατάλληλη για εσάς διατροφή, η οποία θα ενισχύσει την υγεία του οργανισμού και των μαλλιών σας. Εμπιστευτείτε την ομάδα του MyFlex του Δημήτρη Οικονομάκη που θα επικεντρωθεί αποκλειστικά στις ανάγκες σας.